Już w latach 50. wielu światowej klasy inżynierów zastanawiało się nad stworzeniem ochronnej poduszki wypełnionej powietrzem. Jednak dopiero w 1967 roku inżynierowie z Mercedesa zrobili ogromny krok w przyszłość, opracowując technologię układu czujników i pompy gazowej, które potrafiły napełnić poduszkę w zaledwie 30 milisekund. Przez kilka następnych lat przeprowadzano wiele badań i crash testów, które miały na celu udoskonalenie tego wynalazku. W grudniu 1980 roku odbyła się światowa premiera poduszki powietrznej, w jaką został wyposażony Mercedes klasy S.

Jak pokazują dane statystyczne, poduszka powietrzna od swojej premiery do 2005 roku uratowała ponad 14 200 osób w Stanach Zjednoczonych, natomiast w Niemczech od 1990 roku 2500 osób. W obecnych czasach prawie wszystkie samochody opuszczające linie montażowe mają co najmniej jedną poduszkę powietrzną w wyposażeniu seryjnym.

Prawdziwym wyzwaniem z zakresu bezpieczeństwa było dla inżynierów opracowanie poduszki powietrznej dla motocykli. Pionierami w badaniach nad nią byli Amerykanie. Prace nad udoskonalaniem poduszki powietrznej do motocykli trwały wiele lat. W trakcie mozolnych badań stwierdzono, że skuteczność działania airbagu czasem zależała jedynie od przypadku (przede wszystkim od sposobu zderzenia motocykla z pojazdem oraz od prędkości jednośladu). Wystarczyło, aby motocykl uderzył w samochód nieco inaczej niż prostopadle, a działanie poduszki powietrznej nie przynosiło żadnego efektu. Kolejnym problemem, który wypłynął podczas testów, jest miejsce umieszczenia sensora poduszki. Czujnik, aby spełniał należycie swoją funkcję, został umieszczony przed przednim kołem w miejscu nieresorowanym. Pojawiające się nadmierne drgania powodowały, że sterowniki musiały mieć mniejszą czułość, aby nie doprowadzić do przypadkowego odpalenia airbagu. Jego regulacja nie należała do łatwych, ponieważ musiał być on na tyle czuły, aby uaktywnić się w chwili zderzenia, a z drugiej strony na na tyle obojętny, by na nierównościach nie spowodować przypadkowego odpalenia poduszki. Pod lupę bezpieczeństwa trafiły również motocykle sportowe. Jednak szybko okazało się, że montaż poduszek powietrznych w tych pojazdach okazał się niemożliwy. Było to spowodowane przede wszystkim pozycją motocyklisty, którego ciało znajdowało się znacznie z przodu pojazdu, a na domiar złego prawie leżało na baku motoru.

Więcej w marcowym wydaniu autoEXPERTA