O najnowszych wynikach badań mówił Alfred Franke, prezes Stowarzyszenia Dystrybutorów i Producentów Części Motoryzacyjnych podczas debaty pt. „Gospodarka 4.0 – priorytety rozwojowe”, odbywającej się w ramach Kongresu 590. W debacie uczestniczyli jeszcze: Monika Morawiecka, dyrektor departamentu strategii w PGE Polskiej Grupie Energetycznej, Jan Filip Staniłko, zastępca dyrektora Departamentu Innowacji w Ministerstwie Przedsiębiorczości i Rozwoju, Andrzej Czyżewski, główny ekonomista PKN ORLEN, Radosław Żydok, doradca prezesa zarządu KGHM Polska Miedź, Krzysztof Krawczyk, partner z funduszu CVC Partners oraz Maciej Lachowski, radca Ministra Inwestycji i Rozwoju.

Korzystając z obecności najistotniejszych z punktu widzenia innowacyjności przemysłu przedstawicieli ministerstw prezes Franke zaapelował do rządu o bardziej zdecydowane wsparcie przemysłu motoryzacyjnego – głównie poprzez zwiększenie inwestycji wzmacniających innowacyjność, wzmocnienie programów ekspansji zagranicznej, stworzenie dostosowanego do potrzeb systemu edukacji zawodowej oraz systematyczne budowanie wizerunku Polski jako kraju innowacyjnego, przyjaznego długoletnim inwestycjom.

– Przemysł motoryzacyjny jest zaangażowany w czwartą rewolucję przemysłową, bo motoryzacja jest największą i najbardziej produktywną częścią polskiej gospodarki, odpowiadającą za blisko 8 procent krajowego PKB. Wartość produkcji polskiej motoryzacji to 145 miliardów złotych, z czego jej siła napędowa, czyli produkcja części motoryzacyjnych to aż 84 miliardy złotych. Jednak bariery w rozwoju innowacyjności tego przemysłu są na tyle silne, że jest tu niezbędna pomoc rządu – mówi Alfred Franke.

Do podstawowych barier dla firm wejścia na drogę Przemysłu 4.0 należą olbrzymie koszty inwestycyjne (57 proc. wg badania Frost&Sullivan), brak kompetencji własnego zespołu (52 proc.) oraz niepewność, jeżeli chodzi o zwrot inwestycji (24 proc.). Polscy producenci części upatrują największych zagrożeń dla dalszego rozwoju firm w braku kadr, w presji płacowej i rosnących kosztach produkcji.

– Zagrożenia te mogą zadziałać motywująco na przedsiębiorców i niejako wymuszą dołączenie do rewolucji przemysłowej. Z pewnością dodatkowym motywatorem do wejścia na drogę Przemysłu 4.0 będzie presja rynkowa całego łańcucha kooperantów. Dla lepszego zrozumienia posłużmy się przykładem: firma w Polsce produkuje wirniki do pomp  wodnych, w Hiszpanii kooperant produkuje łożyska do pomp, gdzie indziej produkowane są odlewy pomp, a wszystko składa się w całość w Niemczech. Jeżeli jedna z firm w tym łańcuchu zrobi krok naprzód, reszta będzie musiała ją dogonić. W przeciwnym wypadku wypadnie z całego łańcucha kooperacji – dodaje Alfred Franke. 

SDCM ocenia, że w motoryzacji w perspektywie najbliższych kilku lat dokonają się duże zmiany, ale znaczący wpływ na branżę będą miały dopiero za 5–10 lat (cyfryzacja, telematyka,  elektromobilność), a za 10–15 lat nastąpi prawdziwa rewolucja w branży – wówczas wejdą w życie na masową skalę rozwiązania z przemysłu 4.0 i pojawią się pojazdu autonomiczne. Te ostatnie megatrendy, zdaniem SDCM, nie są tak odległe, bo już dziś samochody są komputerami na kołach, które same komunikują się z producentem pojazdu, informując o zużyciu poszczególnych części. To tylko  krok do tego by informacje te przekierować bezpośrednio do centrów logistycznych i fabryk produkujących części – umożliwiając zamówienie odpowiednich części i skierowanie pojazdu do wybranego punktu usługowego. Kolejnym krokiem będzie komunikacja pojazdu z infrastrukturą.

Rewolucja jest już o krok, gdyż w 2030 r. powinniśmy osiągnąć 4 poziom autonomiczności, czyli jazdę bez konieczności jakiejkolwiek kontroli kierowcy.

Źródło: Informackja prasowa SDCM