Powłoka lakiernicza samochodu stanowi mniej niż 1% wagi samochodu. Standardowa warstwa lakieru ma grubość około 0,1 mm - czyli niemal tyle samo, ile wynosi grubość ludzkiego włosa. Jednak standardowa powłoka składa się jednak z 4 warstw. Ponadto musi on być elastyczna, wystarczająco twarda i odporna na wpływy atmosferyczne, aby odpowiednio chronić samochód przed rdzą. A przy tym lakier powinien po prostu też dobrze wyglądać.

Powłoka lakiernicza musi spełniać dwie podstawowe funkcje:
1. wizualną - dzięki dobraniu odpowiedniego koloru uzyskuje się odpowiednie efekty optyczne i nabłyszczenie powierzchni,
2. ochronną - czyli chroniąc poszycie samochodu przed działaniem czynników chemicznych i mechanicznych.

Po naprawie blacharsko-lakierniczej lakier nakładany przez lakiernika powinien spełniać dokładnie takie same wymogi jak lakier nakładany przez producenta pojazdu. Dodatkowo powinien też spełniać wszystkie warunki potrzebne do jego nałożenia i przygotowania w warsztacie lakierniczym. Dla przykładu: pojazd w trakcie naprawy lakierniczej jest eksponowany na temperaturę maksymalnie 80°C, która przyspiesza wysychanie lakieru. W trakcie malowania fabrycznego polakierowana karoseria jest wyżarzana w celu utwardzenia lakieru. W związku z tym lakiery renowacyjne różnią się składem chemicznym od lakierów stosowanych fabrycznie, mogą także służyć do pierwszego lakierowania pojazdu. Stosuje się to, kiedy ten proces się nie opłaca: głównie podczas lakierowania na kolory specjalne i lakierowania pojazdów specjalnych, autobusów czy samochodów ciężarowych.
Aby lakier spełniał wszystkie warunki użytkowania pokrytego nim auta, muszą być zachowane pewne restrykcyjne zasady, które opiszemy poniżej:
a) czy wybrany został odpowiedni materiał do lakierowania?
b) czy materiał lakierniczy jest odpowiednio wysokiej jakości?
c) czy materiał ten spełnia dokładnie takie właściwości, których się od niego oczekuje?
d) czy materiał odpowiada zaleceniom producenta dotyczącym rodzaju powłoki lakierniczej?
e) czy podkład nadaje się do zastosowania z danym lakierem?
f) czy mamy odpowiednie narzędzia do pracy z danym materiałem lakierniczym?
g) czy mamy odpowiednie warunki (temperatura, wilgotność powietrza) do pracy z danym materiałem?

Po natrysku lakier schnie w sposób fizyczny lub chemiczny. Podczas fizycznego schnięcia lakieru odparowują z niego rozcieńczalniki, które nadały mu pierwotną lepkość pozwalającą na zastosowanie prawidłowego natrysk. Natomiast schnięcie chemiczne polega na tym, że w reakcję wchodzą zazwyczaj dwa składniki, które są mieszane ze sobą przed lakierowaniem. Jednym z nich jest lakier bazowy, a drugim utwardzacz, który zapoczątkowuje reakcję wiązania chemicznego lakieru. W obu przypadkach lakier płynny zmienia strukturę na lakier twardy. Lakier schnący w sposób chemiczny nie potrzebuje warstwy ochronnej w postaci lakieru bezbarwnego. Lakiery bezbarwne zazwyczaj schną w sposób chemiczny - czyli w rzeczy samej utwardzają się. Zapewniają odpowiednią twardość i gwarantują ochronę lakieru bazowego przed czynnikami chemicznym oraz wpływami atmosferycznymi.