Jeszcze kilka lat temu szyby mocowano na dwa sposoby: za pomocą odpowiednich gumowych uszczelek lub metodą klejenia montowano w karoserii na uszczelkę gumową. Aktualnie współczesne samochody mają szybę wklejaną do karoserii. Pierwsza metoda odeszła do lamusa i jest wykorzystywana jedynie w przypadku niektórych sprzętów budowlanych, samochodów ciężarowych oraz aut zabytkowych. Metoda montażu z użyciem kleju jest nie tylko mniej pracochłonna i sprawia mniej problemów, ale także zwiększa bezpieczeństwo jazdy, gdyż jest znacznie mocniej zespolona z nadwoziem, przez co wpływa na sztywność konstrukcyjną auta i uczestniczy w przenoszeniu obciążeń.

Na tym się nie oszczędza
Nowoczesny samochód to przemyślana konstrukcja, zaprojektowana ze szczególnym uwzględnieniem zapewnienia pasażerom bezpieczeństwa. Dlatego każda ingerencja w jego strukturę wymaga zastosowania materiałów i technologii, które pozwolą zachować pierwotne właściwości. Wymiana szyby czołowej jest więc niezwykle istotna – znaczenie ma materiał, z jakiego jest wykonana. Szyba musi posiadać odpowiednie certyfikaty dopuszczające ją do zastosowania w pojazdach, tak samo użyta chemia montażowa.
Powszechną praktyką jest „oszczędzanie” na wymianie poprzez korzystanie z usług warsztatów, które nie zawsze dysponują odpowiednią technologią. Jednak dzisiejsze konstrukcje samochodów wymagają od szyb znacznie więcej niż 20-30 lat temu. Obecnie wymiana szyby bez zastosowania najnowocześniejszej technologii i posiadania odpowiednich umiejętności stanowi poważne ryzyko dla wszystkich uczestników ruchu drogowego. Przeprowadzane symulacje komputerowe wykazały bowiem, że szyba czołowa odpowiada za sztywność konstrukcyjną auta zwłaszcza w obszarze przedziału pasażerskiego na poziomie 30-60%

Przeciekanie wody
Niefachowa wymiana szyby czołowej może prowadzić do przeciekania wody, co z kolei może skutkować zalaniem elektroniki pokładowej i uszkodzenia. Takie sytuacje mogą wystąpić, gdy nie uzyska się idealnego, pełnego przylegania szyby na całej długości jej obwodu i otworu szybowego. Jeśli do tego dojdzie, oznacza to, że wymiana nie została przeprowadzona z należytą starannością i profesjonalizmem. Warto podkreślić, że wadliwość szyby może ujawnić się dopiero po jakimś czasie od montażu. Nawet niewielka i pierwotnie nieistotna nieszczelność może w pewnym momencie doprowadzić do zagrażającego bezpieczeństwu osłabienia całej konstrukcji, nie wspominając o często pojawiającej się w takich miejscach korozji.

Demontaż starej szyby i montaż nowej
Zanim nowa szyba zostanie osadzona w karoserii, najpierw należy przystąpić do demontażu starej. Po uprzednim wymontowaniu elementów dodatkowych – mechanizmu wycieraczek, listew ozdobnych i innych – należy wyciąć z karoserii szybę. Istnieje kilka technik wycinania za pomocą sprzętów, takich jak nóż oscylacyjny, nóż ręczny o wyprofilowanym ostrzu czy też nóż pneumatyczny. Jednak najbardziej popularnym i bezpiecznym sposobem jest demontaż za pomocą drutu, który posiada specjalną konstrukcję o profilu kwadratowym lub trójkątnym z bardzo ostrymi krawędziami.
Drut należy wbić w spoinę od wewnątrz, tak aby jego drugi koniec znalazł się na zewnątrz pojazdu. Następnie na zakończenia drutu nakładane są uchwyty. Jeden z montażystów znajduje się w środku samochodu, drugi na zewnątrz, z przodu maski. W takim układzie przeciągają drut na zmianę w swoją stronę na zasadzie „piłowania”. Po demontażu szyby konieczne jest ścięcie pozostałego na karoserii kleju do grubości nieprzekraczającej 1 mm. Zabieg ten ma na celu zweryfikowanie jakości powierzchni do zamontowania nowej szyby.
Jeżeli stan karoserii w otworze wymaga interwencji, np. z powodu korozji czy uszkodzenia lakieru na skutek wytarcia czy też zalegania błota, przed montażem potrzebna jest odpowiednia naprawa blacharsko-lakiernicza. Natomiast kiedy stan karoserii nie budzi żadnych zastrzeżeń, należy oczyścić otwór, odtłuścić powierzchnię i przygotować do nałożenia kleju poliuretanowego. W dalszej kolejności na powierzchnię nowej szyby i brzegi karoserii nakładany jest podkład, który musi odparować w celu aktywacji. Jest to niezwykle ważna procedura, która zapewnia prawidłowe działanie kleju. W kolejnym etapie można przystąpić do ekstruzji kleju, czyli wyciskania go oraz formowania na szybie lub karoserii i zamontowania szyby w otworze.
Gdy już sprawdzimy czy jest osadzona prawidłowo (głębokość, symetria), stabilizujemy szybę za pomocą taśmy klejącej bezpośrednio do karoserii lub specjalnych podpór, gdy auto jest w nie wyposażone. Od momentu przyłożenia szyby do karoserii liczy się czas bezpośredniego bezpiecznego odjazdu pojazdu. Dla różnych marek systemów klejowych może być to 1 godzina lub nawet 7 godzin. Po tym czasie producenci klejów zapewniają prawidłowe działanie wszystkich elementów zależnych od szyb, w szczególności poduszek powietrznych.

Najczęstsze błędy montażowe
Przed przystąpieniem do zabiegu wymiany szyby bardzo ważne jest, aby upewnić się, że stosowana chemia montażowa i klej pochodzą od jednego producenta. Absolutnie nie powinno mieć miejsca używanie do jednego montażu chemii różnych dostawców.
Producenci tak ustalają skład swoich produktów, aby współgrały one jedynie z ich komponentami, a wykluczały się z produktami marek konkurencyjnych. Gdyby jednak doszło do użycie aktywatora i kleju różnych producentów, istnieje bardzo duże prawdopodobieństwo, że szyba się wypaczy. Stosowany klej musi być wysokiej jakości, ponieważ spełnia rolę izolatora dla połączenia karoseria – szyba.
Aby uniknąć usterek w czasie montażu, należy również pamiętać, że dla każdego typu samochodu (osobowy, półciężarowy, ciężarowy) musi być zachowana odpowiednia geometria i kształt ścieżki kleju. Ilość zastosowanego spoiwa nie może w żadnym wypadku być taka sama dla różnych rodzajów aut. Właściwie do każdego modelu auta należy podchodzić indywidualnie i traktować go wyjątkowo, z uwagi na wiele niuansów występujących w samochodach różnych producentów.
Zwróćmy także uwagę na to, żeby samochód po wklejenia szyby pierwszą dobę odstał na równej powierzchni z wyprostowanymi kołami. W tym czasie nie należy również stosować podnośników ani korzystać z myjni mechanicznej. Natomiast spokojnie możemy umyć samochód wodą. Wilgoć jest niezwykle ważnym elementem niezbędnym dla prawidłowego wiązania kleju, dlatego należy zastosować się do przedziału temperatur, odpowiednich do przeprowadzenia zabiegu montażu. Zakres ten wynosi od -17 do +50^oC. Przyjmuje się, że poniżej tych temperatur wilgoć w ogóle nie występuje w powietrzu. Pomontażowe usterki mogą być spowodowane również zastosowaniem kleju innego niż poliuretanowy (np. silikonowego) czy też niewłaściwym czasem przeznaczonym na odparowanie chemii montażowej.

Jarosław Kuciński
Trener techniczny z firmy NordGlass

fot. Nordglass