Opona pod ciśnieniem
Najczęstszą przyczyną wypadków spowodowanych uszkodzeniem ogumienia nie jest - wbrew pozorom - nagłe uszkodzenie opony i utrata ciśnienia w niej, tylko powolne ubywanie powietrza i stopniowa utrata ciśnienia w oponie. To zjawisko jest rzadko rozpoznawane, a kierowca na początku nie zauważa powolnej utraty ciśnienia, a z czasem przyzwyczaja się do tego stanu. Co gorsza, zbyt niskie ciśnienie w oponach okazuje się bardzo niebezpieczne ze względu na inne zachowanie się pojazdu i możliwość uszkodzenia opony. W takim stanie można także zauważyć zwiększone zużycie paliwa. W związku z tym system stałej kontroli ciśnienia powietrza w oponach jest układem zwiększającym bezpieczeństwo jazdy. Kolejną przyczyną coraz częstszego stosowania tego typu systemów jest wykorzystywanie w samochodach ogumienia z możliwością jazdy awaryjnej przy utracie ciśnienia. Tego typu opony zachowują swoje właściwości tylko w określonych warunkach. Jazda z ubytkiem powietrza je napełniającego jest możliwa tylko na pewną odległość, powyżej której opona ulegnie uszkodzeniu.
Rodzaje dozoru i funkcjonowania
Ogólnie systemy dozoru ciśnienia powietrza w ogumieniu można podzielić na bezpośrednie i pośrednie. Pomiar bezpośredni polega na tym, że wewnątrz opony i na brzegu felgi, a dokładnie z drugiej strony zaworu, zamontowany jest czujnik zasilany bateryjnie. Mierzy on na bieżąco ciśnienie i temperaturę wewnątrz opony, a wynik przesyła drogą radiową do jednostki sterującej. Ta w razie konieczności przesyła sygnał ostrzegawczy za pośrednictwem sieci CAN do podsieci odpowiedzialnej za informacje dla kierowcy. Takie systemy są zazwyczaj montowane jako seryjne wyposażenie pojazdów. W układach przystosowanych do montażu pozafabrycznego czujnik założony jest na taśmie opinającej felgę wewnątrz opony. Różnice systemowe polegają między innymi na różnej liczbie anten.