Poduszka powietrzna pasażera ma już 30 lat
Poduszki powietrzne montowane w okolicach schowka na rękawiczki oraz w ramach dachowych świętują swoje okrągłe urodziny. W tym roku mija 30 lat od wprowadzenia przez Mercedes-Benz poduszki ochronnej dla pasażera z przodu i 20 lat od debiutu kurtyn powietrznych.
Oba te rozwiązania trafiły na coraz dłuższą listę elementów wyposażenia, które mogą uratować życie podróżujących. Dziś należą do zintegrowanej koncepcji bezpieczeństwa, obejmującej nawet kilkanaście różnych poduszek powietrznych w jednym aucie – od poduszki kolanowej przez zintegrowaną w pasie bezpieczeństwa aż po boczne poduszki chroniące klatkę piersiową i miednicę.
Pierwszy milowy krok w tej dziedzinie nastąpił w 1981 r., kiedy wprowadzono poduszkę dla kierowcy. Kolejnym znaczącym osiągnięciem było opracowanie czołowej poduszki ochronnej dla pasażera, która weszła do oferty 30 lat temu, wiosną 1988 r. Oba te rozwiązania świętowały swój debiut w Klasie S serii 126. Od tamtej pory układ pasywnego bezpieczeństwa na pokładach samochodów wzbogacił się o szereg innych poduszek powietrznych – w tym kurtyny, zaprezentowane przed 20 laty w Klasie E serii 210.
Prace nad projektem poduszki powietrznej w Mercedes-Benz rozpoczęły się już w 1966 r. W październiku 1971 r. producent zarejestrował odpowiedni patent. Dziesięć lat później, jako pierwsze rozwiązanie gotowe do produkcji, w Klasie S serii 126 zadebiutowała poduszka powietrzna dla kierowcy. Był to milowy krok w dziedzinie pasywnego bezpieczeństwa Mercedes-Benz. Ze względu na fundamentalne znaczenie innowacja ta została szybko wprowadzona w całej branży motoryzacyjnej.
Jeśli chodzi o podstawowe zasady działania poduszki powietrznej, do dziś niewiele się zmieniło: czujniki jednostki uaktywniającej reagują na szczególnie silne opóźnienie występujące podczas wypadku i uruchamiają mechanizm napełniania poduszki. Uwolniony przez generator gazu azot błyskawicznie wypełnia wówczas tekstylny worek w kształcie poduszki. Worek jest wykonany z tkaniny poliamidowej, a od środka ma gumowaną powierzchnię. Poduszka ochronna amortyzuje ruch ludzkiego ciała i wspólnie z pasem bezpieczeństwa (oraz napinaczem i ogranicznikiem siły napięcia) rozprasza energię kinetyczną uderzenia.
Obecnie wiele czołowych poduszek powietrznych ma konstrukcję adaptacyjną – co oznacza, że nie są one aktywowane od razu w całości, ale dwuetapowo. Pozwala to regulować efekt ich działania w odniesieniu do zarejestrowanej przez czujniki siły uderzenia.
Pierwsza poduszka powietrzna dla pasażera sprzed 30 lat zajmowała cały schowek na rękawiczki i miała pojemność 170 l. Postępująca miniaturyzacja pozwoliła jednak szybko zmniejszyć jej komponenty. Był to zresztą warunek stosowania poduszek powietrznych w innych miejscach kabiny samochodu – wszak zderzenie czołowe jest tylko jednym z wielu scenariuszy wypadków drogowych.
Kolejne nowatorskie rozwiązania Mercedes-Benz w zakresie poduszek ochronnych to boczne poduszki chroniące głowę i klatkę piersiową (rok 2001), poduszka kolanowa (rok 2009), a także boczne poduszki chroniące klatkę piersiową i miednicę, airbagi w pasach bezpieczeństwa oraz zintegrowane z siedziskami (rok 2013).
Od kilku lat w samochodach niemieckiej marki stosuje się poduszki powietrzne zintegrowane w pasach bezpieczeństwach, wprowadzone w 2013 r.
