Prawo na co dzień

Jak rozliczyć samochód prywatny używany do celów służbowych? Często zdarza się, że pracodawca, nie mając własnego taboru samochodowego, umawia się z pracownikiem, że ten będzie używał do celów służbowych samochodu prywatnego. Pojawia wówczas pytanie, jak należy rozliczyć używany przez pracownika w celach służbowych samochód prywatny?

Pierwszy krok: zawarcie umowy
Zwrot kosztów używania przez pracownika w celach służbowych do jazd lokalnych samochodów osobowych, które nie są własnością pracodawcy (czyli „pojazdów do celów służbowych"), następuje na podstawie umowy cywilnoprawnej o używanie pojazdu do celów służbowych, zawartej między pracodawcą a pracownikiem.
Drugi krok: ustalenie stawek za 1 km przebiegu pojazdu
Koszty używania pojazdów do celów służbowych pokrywa pracodawca według stawek za 1 kilometr przebiegu pojazdu, które dla samochodu osobowego nie mogą być wyższe niż:
a) 0,5214 zł dla samochodu osobowego o pojemności skokowej silnika do 900 cm3,
b) 0,8358 zł dla samochodu osobowego o pojemności skokowej silnika powyżej 900 cm3.
Trzeci krok: ustalenie miesięcznego limitu kilometrów
Miesięczny limit kilometrów na jazdy lokalne ustala pracodawca. Limit ten, ustalony w zależności od liczby mieszkańców w danej gminie lub mieście, w którym pracownik jest zatrudniony, nie może przekroczyć (z pewnymi wyjątkami):
1) 300 km - do 100 tys. mieszkańców,
2) 500 km - ponad 100 tys. do 500 tys. mieszkańców,
3) 700 km - ponad 500 tys. mieszkańców.
Czwarty krok: forma zwrotu
Zwrot kosztów używania pojazdów do celów służbowych następuje w formie miesięcznego ryczałtu obliczonego jako iloczyn: stawki za 1 kilometr przebiegu i miesięcznego limitu przebiegu kilometrów na jazdy lokalne, po złożeniu przez pracownika pisemnego oświadczenia o używaniu przez niego pojazdu do celów służbowych w danym miesiącu. Oświadczenie to powinno zawierać: dane dotyczące pojazdu (pojemność silnika, marka, numer rejestracyjny) oraz liczba dni nieobecności pracownika w miejscu pracy w danym miesiącu z powodu choroby, urlopu, podróży służbowej lub innej nieobecności, a także liczba dni, w których pracownik nie dysponował pojazdem do celów służbowych.

Jak obliczyć obniżenie kwoty ustalonego ryczałtu, jeżeli pracownik np. chorował lub przebywał na urlopie? Kwotę ustalonego ryczałtu zmniejsza się o jedną dwudziestą drugą za każdy roboczy dzień nieobecności pracownika w miejscu pracy z powodu choroby, urlopu, podróży służbowej trwającej co najmniej 8 godzin lub innej nieobecności oraz za każdy dzień roboczy, w którym pracownik nie dysponował pojazdem do celów służbowych. Skoro już ustaliliśmy, że pracownik będzie używał swojego prywatnego samochodu do celów służbowych i zawarł z pracodawcą stosowną umowę, w której strony ustaliły, w jaki sposób będą się rozliczały - to czy pracodawca kwotę, którą co miesiąc będzie zwracał pracownikowi za używanie samochodu prywatnego, powinien pomniejszyć o podatek dochodowy, czy też nie? Zgodnie z art. 12. ust 1. ustawy o PIT za przychody wynikające ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia wypłacone za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Wypłata pieniężna to nic innego jak wydanie komuś należnych mu pieniędzy (będziemy przez to rozumieli zarówno wypłatę w gotówce, jak i przelew na konto bankowe). Wynikałoby z tego, że skoro zwrot koszów używania prywatnego samochodu do celów służbowych to przychód pracownika, to powinien zostać on doliczony pracownikowi do przychodu. Taką argumentację przedstawił ostatnio również Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie, który w wyroku z dnia 3 listopada 2011 r. uznał, że „w myśl art. 12. ust. 1. Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychód ze stosunku pracy uważa się m.in. wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne, a taki charakter mają właśnie wypłaty z tytułu zwrotu poniesionych przez pracownika kosztów używania własnego pojazdu dla potrzeb zakładu pracy".

Reasumując - od wypłaconego pracownikowi zwrotu kosztów używania przez niego samochodu prywatnego do celów służbowych (co stanowi dodatkowy przychód pracownika) pracodawca potrąca zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Monika Fiejdasz
radca prawny
Podstawa prawna: Ustawa z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. nr 51, poz. 307 z późn. zm.).
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z 25 marca 2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy (Dz. Nr 27 poz. 271 z późn. zm.). Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 3 listopada 2011 r. (sygn. akt I SA/Sz 515/11).
Więcej interesujących artykułów w "autoEXPERCIE" 1/2012. 

Chcesz otrzymać nasze czasopismo?

Zamów prenumeratę