Wymiana świecy żarowej nie jest niczym skomplikowanym, a i jej koszt również nie jest wysoki. Problemy ze świecami żarowymi zaczęły występować w momencie wprowadzenia do samochodów silników typu common rail, które zazwyczaj mają po 4 zawory na cylinder oraz wtrysk bezpośredni, co oznacza, że jedynym miejscem, w którym może być umiejscowiona świeca żarowa i wtryskiwacz jest przestrzeń w centralnym punkcie między zaworami w głowicy. Taka lokalizacja wymusza pewne rygory konstrukcyjne. I tak, świeca żarowa musi mieć odpowiednią długość, ponieważ musi „przejść” przez całą głowicę oraz małą średnicę, aby zmieściła się obok wtryskiwacza. Tak samo jest z końcem żarowym – ma on małą średnicę i jest dość długi.

W przypadku uszkodzenia świecy żarowej często dochodzi do nadtopienia jej końca grzejnego lub zatarcia w gnieździe w głowicy. Przy jej odkręcaniu może dojść do zerwania gwintu lub urwania świecy. Co wtedy?
Wykręcenie zapieczonej świecy żarowej jest dość ryzykowne. W przypadku, gdy świeca nie jest zapieczona, to do odkręcenia potrzeba momentu 20-25 Nm. Jeśli świeca jest zapieczona, to moment odkręcający musi być kilkukrotnie wyższy, co niesie już pewne ryzyko. Po przekroczeniu pewnej wartości momentu świece mogą się zerwać (dla świecy M10 przedział wynosi 25-30 Nm).
Zwykła wymiana świec to koszt ok. 30 zł za sztukę, urwanej świecy – to już 300-500 zł. Wiele serwisów jednak stroni od wyciągania zapieczonych świec, ponieważ nie mają odpowiednich narzędzi. Na rynku są już jednak dostępne zestawy umożliwiające usuwanie urwanej świecy bez zdejmowania głowicy.

Gdy świeca żarowa urwie się tuż nad głowicą, czyli zerwaniu ulegnie sam sześciokąt, konieczne jest użycie zestawu wykrętaków. W takim przypadku należy dopasować średnicę wykrętaka do elektrody świecy i urwać elektrodę. Po jej usunięciu urwana obudowa świecy jest zrównana z powierzchnią głowicy. Jeżeli wystaje z niej kawałek urwanej elektrody, to należy założyć na nią prowadnicę i specjalnym wiertłem odwiercić elektrodę. Cała operacja trwa kilkanaście minut.
Po odwierceniu elektrody w świecy żarowej pozostaje otwór prowadzący, do którego pasuje kolejne narzędzie, czyli frez dwustopniowy. Ma on pilota wciągającego całe narzędzie do świecy oraz część zasadniczą o średnicy odpowiadającej świecy (świeca M8 – frez 8 mm, M10 – 10 mm itd.). Frezem ścina się obudowę świecy aż pod gwint ją mocujący. Bardzo ważne jest usuwanie wiórów i opiłków po świecy żarowej oraz kontrola, czy frez przesuwa się w osi świecy. Czynności te należy wykonywać co 1-1,5 mm posuwu frezu. Przydatne będą: magnes oraz latarka. Etap ten trwa około 20 minut. Następnie gwintownikiem należy naciąć gwint wewnątrz świecy żarowej.
W tak przygotowany gwint wkręca się pręt gwintowany, za pomocą którego usunięta zostanie świeca. Pręt gwintowany wykonany jest ze stali wysoko wytrzymałej gwarantującej możliwość wykręcenia go nawet wówczas, gdy się urwie. Na wkręcony w świecę pręt nakłada się prasę (stopa oporowa + łożysko z nakrętką ciągnącą) lub krótki młotek bezwładnościowy o masie 900 g. Następnie trzeba usunąć zapieczoną świecę. Na tym etapie nie należy stosować środków smarnych na bazie oleju, ponieważ nie przenika on w głąb sadzy klinującej świecę w gnieździe. Pomocne środki smarne to: woda, preparaty bazujące na nafcie i jej pochodnych oraz preparaty zawierające dwusiarczek molibdenu (MoS_s). Wyciąganie zazwyczaj trwa 2-3 minuty.
Gniazdo świecy żarowej zawsze musi zostać wyczyszczone. Bez względu na to, czy świeca wyszła bezproblemowo, czy została urwana. Prawidłowe wyczyszczenie gniazda to lepsze połączenie świecy z masą (czyli lepsza praca elektryczna) oraz lepsza praca termiczna świecy i wolniejsze zapiekanie się żarnika. Czyszczenie należy wykonać najpierw frezem, a następnie szczotką mosiężną.

Artykuł powstał na podstawie materiałów firmy ROOKS.