Budowa poszczególnych skrzyń zajmuje 48 godzin i kosztuje około 75 tys. funtów. Połączony z tylnym dyferencjałem System przeniesienia napędu składa się z ponad 700 osobnych podzespołów. Kiedy specjalny zespół konstruktorów zakończy pracę nad budową skrzyni biegów, wówczas zostaje ona poddana bardzo wymagającemu testowi, który trwa trzy godziny. Dopiero wtedy można ją zamontować w rajdowym samochodzie. Po bokach skrzyni są zamontowane dwie oddzielne płyty, które chronią ją przed nadmiernym rozgrzaniem przez położony w pobliżu układ wydechowy. W tworzeniu materiałów, z których są zrobione płyty ochronne, wykorzystano technologie kosmiczne. Do budowy przekładni biegów i dyferencjału został użyty magnez, co pozwoliło na zredukowanie ich wagi (skrzyni biegów o 95 kg, a dyferencjału o 25 kg). Aby zdemontować skrzynię biegów w aucie WRC, wystarczy odkręcić 12 śrub i odpiąć jeden układ elektryczny łączący elektroniczny mechanizm zmiany biegów z ECU. Wszystkie elementy napędu - silnik, skrzynia biegów i dyferencjał - mają osobne smarowanie. Dzięki temu wymiana jednego z nich nie spowoduje utraty środka smarującego. Sama skrzynia biegów ma dwa osobne systemy smarowania. Jeden służy wyłącznie do smarowania i chłodzenia, a drugi obsługuje hydrauliczną przekładnię biegów. System smarowania ma pojemność 4,5 litra oleju, który jest rozprowadzany przez pompę olejową o wydajności 12 litrów na minutę. Skrzynia biegów Subaru WRC ma standardowy schemat prowadzenia przełożeń - H. Jednak dzięki elektronicznemu sterowaniu zmiana na kolejny bieg odbywa się w niecałe 0,1 sekundy. W czasie jednego rajdu kierowca zmienia przełożenia nawet do 3500 razy. Potężna praca, którą wykonuje skrzynia biegów, powoduje, że jej wytrzymałość jest szacowana na 750 kilometrów, czyli dwa rajdy. W trakcie rajdu mechanicy potrafią wymienić skrzynię biegów wraz z tylnym dyferencjałem w czasie 10-12 minut. Najszybsza wymiana odbyła się w trakcie Rajdu Niemiec w 2007 roku i trwała 10 minut i 20 sekund.