Wystarczy skleić

Loxxeal
Maciej Blum
13.2.2012

Podczas naprawy auta od strony mechanicznej lub blacharskiej często stosuje się różnego rodzaju środki wypełniające i klejące. Działają one na zasadzie zjawiska adhezji: przywierają do powierzchni, na które zostaną naniesione.

Zjawisko adhezji polega na oddziaływaniu międzycząsteczkowych między dwoma stykającymi się substancjami (może to być np. klej i element metalowy). Klej, przywierając do materiału klejonego, wiąże się z nim właśnie na zasadzie tworzących się słabych wiązań międzycząsteczkowych. Wiązanie wewnątrz kleju działa natomiast na zasadzie kohezji, czyli oddziaływania silniejszego i działającego wewnątrz materiału łączącego. Kohezja polega na budowie wiązań wewnętrznych pomiędzy tymi dwoma materiałami, które wsiąkają jeden w drugi na mikroskopijną głębokość (tak jak np. jest to w przypadku lutowania). Paleta stosowanych w praktyce warsztatowej środków chemicznych zawiera szereg produktów służących do zabezpieczania gwintów, osadzania łożysk, wypełniaczy ubytków, klejów, mas wypełniających, uszczelnień w płynie i silikonów. Poniżej przedstawiamy te najbardziej przydatne w pracy każdego warsztatowca.
Do gwintów
Środki przeznaczone do zabezpieczania gwintów to jednoskładnikowe substancje anaerobowe, które całkowicie wypełniają mikroskopijne przestrzenie pomiędzy przylegającymi do siebie powierzchniami gwintu. W większości są to środki anaerobowe - czyli takie, w których proces utwardzania rozpoczyna się po odcięciu od nich dostępu powietrza (tlenu) na przykład przez dokręcenie śruby. W momencie odcięcia dostępu powietrza ulegają one polimeryzacji i tworzą twardą, wytrzymałą masę. Tego typu środki służą do uszczelniania i zabezpieczania połączeń śrubowych w skrzyniach biegów, silnikach i miejscach wymagających odporności na samoczynne odkręcanie się śrub lub zmniejszenie ich naprężenia. Na rynku dostępne są także uszczelnienia w płynie mające wszelkie niezbędne zgody na stosowanie ich w instalacjach gazowych dla gazu ziemnego i LPG. Służą one do uszczelniania śrubunków w instalacji doprowadzającej gaz do silnika. Połączenia te w formie płynnej są nakładane na gwint złącza, uszczelniając je i zabezpieczając tym samym przed odkręceniem.
Uszczelki w tubce
Połączenia gwintowe nie są jednak jedynymi miejscami, gdzie konieczne jest zachowanie pewności połączenia i jego szczelności. Kolejnym miejscem potrzebującym zastosowania związków chemicznych są styki powierzchni metalowych, np. tych obecnych w silniku. Na nie właśnie nanosi się masy uszczelniające, które zazwyczaj są dostarczane do wyciskaczy w tubach. Ze względu na ich charakterystykę wielkość szczeliny, która ma być uszczelniona, nie powinna przekraczać 3 mm. Ale w praktyce motoryzacyjnej nie spotyka się zazwyczaj aż tak dużych szczelin - dlatego też możliwości oferowane przez uszczelniacze są wystarczające. Te uszczelniacze są zazwyczaj wykonane na bazie silikonowej, która jest odporna na zmiany temperatury i warunki chemiczne, a także bardzo elastyczna. Spotyka się też anaerobowe uszczelnienia narażonych na działanie olejów, paliw lub innych płynów powierzchni płaskich - pod warunkiem dobrego przylegania tych środków i braku ubytków. Uszczelnienia anaerobowe są o wiele mniej elastyczne niż inne produkty uszczelniające, więc nie mogą uzupełniać tak dużych ubytków jak np. kleje silikonowe. 
Po wyciśnięciu z tubki masa uszczelniająca zaczyna wysychać przez odparowanie z niej rozpuszczalnika. Ważne więc jest, aby dokonać montażu elementów w dość krótkim czasie. Podczas dokręcania śrub mocujących te elementy półpłynna masa jest wyciskana na zewnątrz, a także wciskana w pory i nierówności łączonych powierzchni, dokładnie je wypełniając. Pełną wytrzymałość termiczno-chemiczną uszczelnienia osiąga się zazwyczaj po około 24 godzinach. Jednak często już po około 30 minutach możliwe jest częściowe obciążanie chemiczne uszczelnienia. W przemyśle motoryzacyjnym stosuje się także kleje na bazie żywicy metaakrylowej. Pozwalają one trwale łączyć elementy metalowe, szklane i ich kombinacje z innymi materiałami. Są to kleje dwuskładnikowe, których aplikacja polega na tym, że jednym składnikiem pokrywa się pierwszą z klejonych powierzchni, a drugim - drugą. Po złączeniu ich klej aktywuje się do wiązania. Szczelina między materiałami klejonymi w tym przypadku nie powinna przekraczać 1 mm. Przy rozbiórce elementów stwardniałe uszczelnienie da się z łatwością usunąć za pomocą szczotki drucianej lub skrobaka do uszczelek.
[...]
Maciej Blum

Więcej informacji o środkach uszczelniających w najnowszym „autoEXPERCIE" 2/2012.

O Autorze

autoExpert 05 2024

Chcesz otrzymać nasze czasopismo?

Zamów prenumeratę