Hydrauliczne układy sterowania sprzęgła podczas obsługi warsztatowej nie wymagają specjalnego oprzyrządowania i są proste w montażu, pod warunkiem, że zwraca się uwagę na zalecenia producenta części. Należy zachować czystość, stosować płyn rekomendowany przez producenta pojazdu (nie należy mieszać płynów hamulcowych z olejami hydraulicznymi, gdyż ta mieszanina powoduje uszkodzenia elementów gumowych w siłownikach), stosować się do procedury napełniania i odpowietrzania układu oraz –  szczególnie w starszych pojazdach – dobrze zweryfikować stan jego elementów składowych. Musimy zwrócić uwagę na uszkodzenia mechaniczne, stan połączeń, ale również należy wziąć pod uwagę stan (jakość) płynu. W przypadku stwierdzenia zabrudzenia płynu należy dokładnie sprawdzić stan przewodów (ich przekrój wewnętrzny). Jeśli przekrój jest zmniejszony, należy wymienić wszystkie komponenty układu, tj. przewody, ogranicznik ciśnienia, tłumik pulsacji płynu, siłownik i pompę, gdyż w podzespołach znajdują się zanieczyszczenia, których nie będziemy w stanie usunąć.

W przypadku sprzęgła wyposażonego w siłownik centralny z łożyskiem oporowym jest on wymieniany. Podobnie trzeba zrobić w przypadku siłownika zewnętrznego współpracującego z łapą sprzęgła. Wewnątrz siłownika znajduje się sprężyna dająca napięcie wstępne w układzie wysprzęglającym, która też się zużywa. Ponadto po wymianie sprzęgła (z dociskiem bez kompensacji zużycia okładzin) siłownik zacznie pracować na innym skoku i może pojawić się nieszczelność.

Dlaczego jednak należy wymieniać przy zabrudzeniach układu wszystkie jego komponenty? Zasadność wymiany jest następująca: po zalaniu świeżym płynem część zbrudzeń zostanie wypłukana i może ograniczyć drożność w elementach składowych układu, ponadto w przypadku docisków niewyposażonych w systemy samoregulacji (SAC, TAC) siłownik zacznie pracować na innym skoku i może pojawić się nieszczelność lub zawieszanie sprzęgła. Spowodowane to jest mniejszym skokiem końcówek sprężyny talerzowej w stosunku do zużytego sprzęgła (w przypadku zużytej tarczy końcówki sprężyny tworzą większy stożek i przez to cofają płyn przez niedrożne kanaliki).

Sam montaż komponentów nie jest skomplikowany, jedynie należy zwrócić szczególną uwagę na montaż tzw. wysprzęglików centralnych. Przy zakładaniu wysprzęglika wyposażonego w uszczelniacz wałka sprzęgłowego należy uważać, aby nie uderzyć o wałek sprzęgłowy. Powierzchnia obudowy skrzyni biegów w miejscu przylegania korpusu wysprzęglika musi być czysta. Śruby mocujące wysprzęglik dokręcamy równomiernie z zalecanym przez producenta momentem. Niedostosowanie się do tych zaleceń może spowodować uszkodzenie korpusu wysprzęglika (pęknięcia, trwałe odkształcenia), może wystąpić wyciek oleju ze skrzyni biegów lub w niektórych wysprzęglikach może odsunąć się jego tylna część i nastąpi w tym miejscu wyciek płynu.

Przy podłączaniu przewodów (nowych złączy adaptacyjnych wyposażonych w o-ring) należy zwrócić uwagę, aby stare uszczelnienie nie zsunęło się i nie pozostało w przewodzie, blokując przepływ płynu.

To, co w ostatniej fazie wymiany sprzęgła może przysporzyć problemów, to proces odpowietrzania wysprzęglika o numerze 510017710 w pojazdach z grupy VW. Odpowietrzenia układu z tym siłownikiem nie wykonujemy metodą przez pompowanie, a z użyciem urządzenia ciśnieniowego do układów hydraulicznych (układ hamulcowy, układ wysprzęglający). Wykonujemy tę operację według następującej procedury (Service Info LuK 0070):

1. Napełnić do maksimum zbiorniczek płynu hamulcowego.
2. Pozostawić pedał sprzęgła w górnym położeniu.
3. Podłączyć urządzenie do odpowietrzania i ustawić ciśnienie na 2 bary.
4. Odkręcić odpowietrznik o 1/4 obrotu i odczekać, aby przelało się około 100 cm3 płynu.
5. Przy odkręconym odpowietrzniku pompować ręcznie 15–20 razy pedałem sprzęgła (bardzo szybko – 2 naciśnięcia na sekundę), zachowując przy tym jego pełen skok. Przy nieprzestrzeganiu procedury może pęknąć obudowa siłownika.
6. Zakręcić odpowietrznik, odłączyć przyrząd i 10 razy pompować pedałem sprzęgła, sprawdzając czy układ funkcjonuje prawidłowo.

Obsługa układu jest prosta, ale wymaga  koncentracji i korzystania z dokumentacji producenta części lub pojazdu.